-
1 przyzwyczaić
przyzwyczaić [pʃɨzvɨʧ̑aiʨ̑], przyzwyczajać [pʃɨzvɨʧ̑ajaʨ̑]perf,I. vt\przyzwyczaić kogoś do czegoś jdn an etw +akk gewöhnenII. vr\przyzwyczaić się do czegoś sich +akk an etw +akk gewöhnen -
2 przyzwyczaić
przyzwyczajać się sich gewöhnen -
3 gewöhnen
gewöhnen * [gə'vø:nən]I. vtjdn an etw ( akk) \gewöhnen przyzwyczaić kogoś do czegośan jdn/etw gewöhnt sein być do kogoś/czegoś przyzwyczajonymII. vrsich an jdn/etw \gewöhnen przyzwyczaić się do kogoś/czegoś -
4 wciągać
I. vt1) ( umieścić)\wciągać coś do czegoś etw in etw +akk hineinziehen\wciągać brzuch den Bauch einziehen3) ( zwabić)\wciągać kogoś w zasadzkę jdn in einen Hinterhalt locken4) ( namówić)\wciągać kogoś do organizacji jdn in eine Organisation hineinziehenwciągnąć kogoś do dyskusji jdn in eine Diskussion verwickelnlektura/praca wciąga kogoś jd wird von einer Lektüre/Arbeit angezogen [ lub fasziniert]7) ( zapisać)\wciągać jakąś pozycję do rachunku einen Posten in die Rechnung aufnehmenII. vr1) ( wejść wyżej) hochklettern2) ( przyzwyczaić się)\wciągać się w coś sich +akk an etw +akk gewöhnen -
5 przyzwyczajać
przyzwyczajać się sich gewöhnen -
6 angewöhnen
См. также в других словарях:
przyzwyczajać się – przyzwyczaić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z czasem przestawać przyjmować coś jako zaskakujące i traktować jak rzecz zwyczajną; przywykać, przystosowywać się do czegoś, oswajać się z czymś : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyzwyczaić — dk VIa, przyzwyczaićaję, przyzwyczaićisz, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićił, przyzwyczaićajony przyzwyczajać ndk I, przyzwyczaićam, przyzwyczaićasz, przyzwyczaićają, przyzwyczaićaj, przyzwyczaićał, przyzwyczaićany «przyuczyć, wdrożyć, zaprawić kogoś … Słownik języka polskiego
obyć się — dk, obędę się, obędziesz się, obędą się, obądź się, obył się obywać się ndk I, obyć sięam się, obyć sięasz się, obyć sięają się, obyć sięaj się, obyć sięał się 1. «dać sobie radę, poradzić sobie bez kogoś lub czegoś, nie użyć czegoś, nie… … Słownik języka polskiego
zadomowić się — dk VIa, zadomowić sięwię się, zadomowić sięwisz się, zadomowić sięmów się, zadomowić sięmowił się rzad. zadamawiać się, zadomawiać się ndk I, zadomowić sięam się, zadomowić sięasz się, zadomowić sięają się, zadomowić sięaj się, zadomowić sięał… … Słownik języka polskiego
zżyć się — dk Xa, zżyję się, zżyjesz się, zżyj się, zżył się zżywać się ndk I, zżyć sięam się, zżyć sięasz się, zżyć sięają się, zżyć sięaj się, zżyć sięał się 1. «przywiązać się do kogoś, zaprzyjaźnić się z kimś, razem z nim żyjąc, pracując» Zżyć się z… … Słownik języka polskiego
obyć się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obywać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}obyć się II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}obywać się II {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zasiedzieć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIb, zasiedzieć siędzę się, zasiedzieć siędzi się, zasiedzieć siędział się, zasiedzieć siędzieli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spędzić gdzieś, u kogoś czas dłuższy od wcześniej… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpaść się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozpadać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozpaść się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, rozpaść siępasę się, rozpaść siępasie się, rozpaść siępaś się, rozpaść siępasł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
otrzaskać się — dk I, otrzaskać sięam się, otrzaskać sięasz się, otrzaskać sięają się, otrzaskać sięaj się, otrzaskać sięał się pot. «obeznać, zaznajomić, oswoić się z czymś, przyzwyczaić się do czegoś» Otrzaskać się z trudnościami, przeciwnościami … Słownik języka polskiego
zadomowić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadomowić sięwię się, zadomowić sięwi się, zadomowić sięmów się {{/stl 8}}{{stl 7}} przyzwyczaić się do jakiegoś miejsca; poczuć się gdzieś swojsko, swobodnie, jak domownik : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadomowić się w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pogodzić — dk VIa, pogodzićdzę, pogodzićdzisz, pogodzićgódź, pogodzićdził, pogodzićdzony «doprowadzić do zgody; pojednać» Pogodzić zwaśnione rodziny. Pogodzić siostrę z bratem. przen. a) «przyzwyczaić do myśli o czymś, oswoić z czymś» Ten obowiązek pogodzi… … Słownik języka polskiego